Hüzün Bulutları

Yüzün hüznün bulutlarıyla kaplanmışsa eğer,

kendini çıkmaz bir sokakta hissedersin

İçini acıtan bir sürü düşüncenin esiri olursun

Kaçmaya yeltensen bile içine çeker seni karanlık

Bundandır ki,

hüznün karanlığında çıkıverir

hüzün kovan kuşları

Onlar ki mutluluk kuşlarıdır,

her gece hiç susmadan şarkılarını söylerler

Gecenin hüznünü uzaklaştırırlar,

eğer izin verirsen,

en büyük gülümsemeyi,

hem yüzüne hem yüreğine yapıştırırlar

Kalbin bir kuş olur artık,

sen istersen uçabilir.

Derin bir nefes alabilir,

kanatlarını çırpabilir özgürce.

Aslıhan Doğancı